Την Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018 πραγματοποιήσαμε μια όμορφη  εκδρομή στον Ελικώνα, ένα από τα αγαπημένα μας βουνά, όπου κάνουμε συχνά πεζοπορίες.  Εδώ στην αρχαιότητα βρισκόταν  ο Βωμός του Ελικωνίου Διός και η πηγή Ιπποκρήνη, που σύμφωνα με τη Μυθολογία δημιουργήθηκε από χτύπημα στο έδαφος της οπλής του Πήγασου. Ο  Πήγασος, το φτερωτό άλογο του Βελλεροφόντη, γιου του Ποσειδώνα και της Μέδουσας, πετώντας από τον Όλυμπο για την Αιθιοπία χτύπησε την οπλή του στον Ελικώνα και ανέβλυσε νερό.

Ξεκινήσαμε στις 7.15 από τη Νίκαια και, αφού πήραμε την Εθνική οδό, κατευθυνθήκαμε προς τη Θήβα. Κάναμε  μια στάση για καφεδάκι στο 90ο χμ  και ύστερα φύγαμε για Αλίαρτο και Κυριάκι.Το αρχικό μας σχέδιο ήταν να κάνουμε δυο διαδρομές από την Άνω Σούρπη  στις Άνω Ρόνιες και τη Μεγάλη Λούτσα(1547μ.)  αλλά οι πληροφορίες που πήραμε από τον πρόεδρο  του ορειβατικού Συλλόγου Κυριακίου για πολλά χιόνια και  πάγο ψηλότερα,  μας ανάγκασαν να περιοριστούμε πιο χαμηλά στην περιοχή της Αρβανίτσας. Η Αρβανίτσα , περίπου 5 χλμ. έξω από το Κυριάκι,  όμορφος χώρος με έλατα και αρκετό γκαζόν, βρύσες με παγωμένο νερό , υπαίθριες ψησταριές και παγκάκια με ξύλινους πάγκους, προσφέρεται ως χώρος αναψυχής για καλοκαιρινές και χειμερινές εξορμήσεις και πικ – νικ. Είναι αξιόλογο το μουσικό φεστιβάλ δάσους που οργανώνεται κάθε καλοκαίρι στην τοποθεσία αυτή. Ένα τριήμερο στήνονται εκατοντάδες σκηνές και το δάσος του Ελικώνα πλημμυρίζει από μουσική όπως την αρχαία εποχή όπου ψηλότερα στο οροπέδιο των μουσών τραγουδούσαν οι εννέα μούσες. Από το 2012 που ξεκίνησε το φεστιβάλ έχουν περάσει από την Αρβανίτσα αξιόλογοι καλλιτέχνες όπως ο Θαν και Βασ. Παπακωνσταντίνου, Αλκ. Ιωαννίδης, Μιλτ. Πασχαλίδης, Μελ. Κανά, Λαυρ. Μαχαιρίτσας,  Γιαν. Χαρούλης, Σωκρ. Μάλαμας, Κωστ. Μαραβέγιας κ.ά. Η  πρώτη ομάδα, με πάνω 20 πεζοπόρους έκανε μια 4ωρη πεζοπορία μέσα στο δάσος από έλατα, στο μονοπάτι 022 από την Αρβανίτσα μέχρι το Κυριάκι.  Η πορεία στην αρχή ήταν μέσα στα χιόνι που ήταν λίγο παγωμένο και ήθελε προσοχή αλλά χαμηλότερα προς το Κυριάκι το χιόνι είχε λιώσει και περπάτησαν σε καθαρό  μονοπάτι.

Η δεύτερη ομάδα με τους ορειβάτες  κάναμε μια  6ωρη πορεία προς την νότια πλευρά του Ελικώνα. Μια  όχι  δύσκολη διαδρομή με υψομετρική διαφορά 300 μ. σε  μονοπάτια  και χωματόδρομους μέχρι το διάσελο στο Σταυρό. Το μονοπάτι, καλυμμένο με χιόνι, που δεν  ξεπερνούσε τους τα 40 εκατοστά και είχε αρχίσει να λιώνε από τον ήλιο ήταν εύκολο. Το χιόνι ήταν αφράτο και δεν γλιστρούσε και έτσι φτάσαμε σχεδόν στην κορυφογραμμή, στο δρόμο που οδηγεί στον Όσιο Σεραφείμ Βομβούς. Πιο ανατολικά συνεχίζει το πολύ καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι 22 που διέρχεται μέσα από το πυκνό δάσος με έλατα και διασχίζει τον Ελικώνα σε πανέμορφα σημεία του μέχρι την πόλη Άσκρη. Εδώ στον Ελικώνα , παλιά  βρισκόταν το "Άλσος των Μουσών", στο οποίο υπήρχαν πολλά αγάλματα και αφιερώματα που χάθηκαν στο πέρασμα των αιώνων. Η μέρα πολύ καλή για πεζοπορία και η Κλειώ, η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη, η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολύμνια, η Ουρανία και η Καλλιόπη,  οι εννέα μούσες μας καλούσαν να διασχίσουμε το όμορφο δάσος. Ο καιρός ήταν καλός με χειμωνιάτικο ήλιο και τα πρώτα λουλούδια είχαν κάνει την εμφάνισή τους κάτω από το λιωμένο χιόνι και κάπου κάπου ακουγόντουσαν κάποια κελαηδίσματα πουλιών. Σε κάποιο σημείο συναντήσαμε ένα παλιό λατομείο και μπήκαμε λίγο μέσα να το περιεργαστούμε. Στη συνέχεια κατεβήκαμε δυτικά, αφήνοντας αριστερά το Λυκόκαστρο,  κοντά στην άσφαλτο  και παίρνοντας το μονοπάτι 022 καταλήξαμε και εμείς στο Κυριάκι, αφού περάσαμε από το εκκλησάκι του Αγιώργη. Κουρασμένοι αλλά κατευχαριστημένοι  από την όμορφη και πολύωρη (6ωρη) διαδρομή φτάσαμε στην πλατεία του χωριού. Στο καφενεδάκι καθίσαμε λίγο να απολαύσουμε κάτι αναζωογονητικό, ένα τσάι, καφέ, μια ζεστή σοκολάτα ενώ κάποιοι προτίμησαν να τσιμπήσουν κάτι στις γεμάτες ταβέρνες του χωριού μέχρι τις 6:00 μ.μ. που πήραμε το πούλμαν για την επιστροφή μας στην  Αθήνα.