\Την Κυριακή, 9 Απριλίου  κάναμε την εκδρομή μας  στο Ναύπλιο και στη Μονή Αυγού που βρίσκεται κοντά στα Ίρια Αργολίδας.

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, κατά τις 7 το πρωί από τη Νίκαια, παραλάβαμε και λίγους ακόμα φίλους από το Μετρό του Αιγάλεω και μετά από μια σύντομη στάση στον Ισθμό φτάσαμε στο Ναύπλιο γύρω στις 10 η ώρα.

 

Εδώ αφήσαμε τους λίγους φίλους μας  για να γνωρίσουν το Ναύπλιο και οι υπόλοιποι φύγαμε για τα Ίρια για πεζοπορήσουμε μέχρι τη Μονή Αυγού.

Η Μονή Αγ. Δημητρίου Αυγού βρίσκεται πάνω από την κοιλάδα των Ιρίων και είναι χτισμένη στο βόρειο τμήμα του όρους  Αυγού.

 

Η τοποθεσία της είναι άμεσα συνυφασμένη με τον ποταμό Ράδο, τον οποίο και διασχίζεις αν θέλεις να φθάσεις στη Μονή ξεκινώντας από τα Ίρια.   

            

Η Μονή πήρε  το όνομα της “Μονή Αυγού”, από τη λέξη αυγό, που σε πολλές διαλέκτους σημαίνει γυμνή κορυφή. Είναι ένα  οικοδόμημα του  11ου ή 12ου αιώνα,  μέσα  στα βράχια, που αποτελείται από το ισόγειο και άλλους δύο ορόφους. Οι όροφοι συνδέονται με μία στενή πέτρινη σκάλα.

Στο δεύτερο όροφο βρίσκεται το καθολικό της μονής, που αποτελείται από τον δισυπόστατο ναό, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτριο το Μυροβλύτη και τους Αγίους Θεοδώρους.

Το εσωτερικό του ναού του Αγίου Δημητρίου καταστράφηκε από πυρκαγιά, που κατέστρεψε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού, αλλά και την αγιογράφησή του. Οι δύο ναοί επικοινωνούν με ένα δίλοβο άνοιγμα, το οποίο είναι αγιογραφημένο τον 17ο αιώνα.       

     

Πάνω από το καθολικό, στη στέγη της Μονής οδηγεί μία πέτρινη σκάλα με υπέροχη  θέα προς τον κάμπο των Ιρίων . Η μονή ύστερα από αρκετούς αιώνες ευημερίας διαλύθηκε, το 1834,  και από τότε άρχισε η παρακμή  με τη  σημερινή εικόνα της μονής να δείχνει εμφανή τα σημεία εγκατάλειψης.

Κάθε Σεπτέμβρη οι κάτοικοι από τα Ίρια, το Τολό, τα Καρναζέικα κι άλλα μέρη, τιμούν την μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου (Αυγού) και  προσπαθούν να  συντηρήσουν  όσο μπορούν την ιστορική αυτή  Μονή.

Εμείς προσεγγίσαμε τη Μονή από το χωματόδρομο μετά τα Καρναζέικα. Περπατήσαμε περίπου 3 ώρες με επιστροφή. Η διαδρομή γίνεται  πάνω από το Ράδο ποταμό  στην αρχή σε γυμνό τοπία  και στη συνέχεια μέσα σε δάσος με πεύκα.

Φτάνοντας στο ποτάμι που είχε πού λίγο νερό ανηφορίσαμε το χωματόδρομο και φτάσαμε στη Μονή.

Επιβλητική φωλιασμένη ανάμεσα στους θεόρατους βράχους να θυμίζει τις παλιές δόξες της.

Ανεβήκαμε από τη στενή και σκοτεινή σκάλα της στην οροφή  και καθίσαμε να απολαύσουμε τη θέα . Αφού ξεκουραστήκαμε , φάγαμε ότι είχε ο καθένας μαζί του, ένα τοστ, ξηρούς καρπούς, φρούτα κλπ  πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Με το πούλμαν που μας περίμενε κοντά στα Καρναζέϊκα επιστρέψανε στο Ναύπλιο. Στη δίωρη παραμονή μας εκεί περπατήσαμε στην όμορφη και γραφική πόλη του Ναυπλίου, στην Πλατεία Συντάγματος,  με τον ιστορικό  υπεραιωνόβιο πλάτανο, όπου απολαύσαμε καφεδάκι, γλυκό ή κάποιο παγωτό από την ιταλική τζελατερία. 

Κάποιοι έκαναν το γύρο της Αρβανιτιάς ή πήραν το τρενάκι  για μια βόλτα στην πόλη. Μερικοί πέρασαν και με το καραβάκι απέναντι στο νησάκι – σήμα κατατεθέν του Ναυπλίου, το Μπούρτζι, φρούριο που χτίστηκε από τους Ενετούς στα 1471, κατά την Α΄Ενετοκρατία.

Στο μεταξύ όσοι έμειναν από το πρωί στην πόλη έκαναν περιήγηση  στο παλιό κομμάτι της πόλης, επισκέφτηκαν το  Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Κομπολογιού, την εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα, όπου δολοφονήθηκε ο πρώτος κυβερνήτης του ελλην.κράτους Ι.Καποδίστριας και αναζήτησαν και άλλα ενδιαφέροντα μνημεία του Ναυπλίου, όπως το «Βουλευτικό» και το «Τριανόν»κλπ  . της δοξασμένης κάποτε πόλης.

Αναχωρήσαμε στις 7 το απόγευμα για τη Νίκαια έχοντας περάσει μια ακόμα όμορφη μέρα με το Φυσιολάτρη.